Als drie mannen uit baggerdorp Sliedrecht in 1910 de handen ineen slaan, binden ze de strijd aan tegen het overvloedige water. En tegen de dichtslibbende rivieren en havens in Nederland. In de serie overlevers het verhaal van Boskalis.
Hier staan een paar stoere mannen, dat zie je meteen. Hoofd geheven, armen over elkaar en een trotse blik in de camera. Zelfs met hun vieze werkkleding aan stralen ze zelfverzekerdheid uit. Ze weten waar ze mee bezig zijn, en dat moet ook, want werken bij baggerbedrijf Boskalis is zwaar. Ze maken lange dagen en zijn soms weken niet thuis. Maar het verdient goed. De baggermolen wordt gebruikt voor graafwerk onder water. In de schepemmertjes zitten gaten om het water weg te laten lopen. De opgebaggerde grond wordt opgevangen in een stortbak en valt via een stortgoot in een naastliggende bak. Geen korrel zand is veilig.
In 1910 slaan drie mannen uit het baggerdorp Sliedrecht de handen ineen en richten baggerbedrijf Kraaijeveld en Van Noordenne op, de voorloper van Boskalis. In het natte Nederland, waar vaargeulen, kanalen en havens snel dichtslibben, is er altijd wat te doen voor de baggeraars. Maar ook uit het buitenland stromen de orders binnen en er wordt zelfs een dochtermaatschappij in Engeland geopend. Maar dan gooit de Tweede Wereldoorlog roet in het eten. Het lukt Boskalis om deportatie van personeel en materieel te voorkomen. Een deel van de vloot wordt gedemonteerd en verstopt in de kreken van de Biesbosch. En dat komt goed uit, wat zo kan het weer worden ingezet bij de wederopbouw van Nederland.
De dijken in de Biesbosch, de Zuiderzeewerken, het Amsterdam-Rijnkanaal, de Deltawerken, het Panamakanaal. Allemaal projecten waar Boskalis aan heeft bijgedragen. Maar ook het prototype van The Ocean Cleanup, de drijvende plasticvanger in zee, is vorig jaar door Boskalis geplaatst op 23 kilometer voor de kust van Nederland. Kijk maar.
