Ja, hij weet het wel van zichzelf: dat hij manipulatief en drammerig kan zijn. En dat ie niet altijd goed luistert. 'Dat is mijn zwakte', bekent Bas van der Veldt, de ceo van automatiseringsbedrijf AFAS. 'Moet ik aan sleutelen.' Maar ja, aim for the stars and you get the moon. Toch?
'Is er nog iets gebeurd vandaag?’ Bas van der Veldt stelt die vraag wel vaker aan zijn gesprekspartners. Hij volgt namelijk het nieuws niet, en met het stellen van die vraag checkt hij of hij daarmee door kan gaan. Want: ‘De belangrijke dingen hoor je toch wel.’
Vroeger volgde hij het nieuws ook niet. Maar toen hij als directeur van automatiseringsbedrijf AFAS regelmatig bij het tv-programma Businessclass van Harry Mens aanschoof, kreeg hij ook vragen over de actualiteit. ‘Stom dat ik dat niet weet, dacht ik toen. Dus ben ik het nieuws gaan volgen. Ik ben daar twee jaar geleden weer mee gestopt toen ik op vakantie was. Ik lees dan geen mail en beantwoord geen telefoontjes, en merkte dat ik dat ging compenseren met extra veel nieuws lezen omdat ik dacht dat mijn hoofd volgepropt moest worden. Dat moest stoppen. En ik ben een nerd, dus dan is het nul of één. Zodra ik nu het nieuws hoor op de radio, zet ik een andere zender op.’
Wie is Bas van der Veldt?Na een studie bedrijfsinformatiesystemen aan de Universiteit van Amsterdam begon Bas van der Veldt (42) bij AFAS, het softwarebedrijf dat zijn vader Ton had opgericht met Piet Mars. In 2008 nam hij het stokje als ceo over, samen met Arnold Mars in de rol van cfo. Bij AFAS werken inmiddels 450 mensen. Van der Veldt staat tijdens en naast zijn werk regelmatig op het podium als spreker. Dat doet hij onder meer op de jaarlijkse klantendagen in de AFAS Live in Amsterdam.
Maar moet een ceo van een bedrijf het nieuws niet bijhouden?
‘Trump heeft weer iets stoms gezegd: wat moet ik ermee? Ik kan zelfs geen minister van het huidige Nederlandse kabinet noemen. Maar als ik de minister van Financiën nodig heb, zoek ik dat gewoon op via Google. Echt, de ruimte die in je hoofd ontstaat als je het nieuws niet volgt, is bevrijdend. Ik lees nu drie keer zoveel boeken die antwoorden geven op vragen die ik zelf heb of over het bedrijf.’
Van der Veldt is geen doorsnee ceo. Hij is een flapuit, heeft een hekel aan vergaderen en verwacht van nieuwe medewerkers dat die hem in hun eerste jaar minstens één keer tegenspreken. Voor klanten houdt hij regelmatig een soort BAS Talks. Momenteel wordt daar bij AFAS in Leusden een nieuw theater voor gebouwd, met 800 zitplaatsen. Ook in het hoofdkantoor zelf gaat het er anders aan toe. Bij binnenkomst klinkt het kaatsen van biljartballen: enkele medewerkers spelen een spelletje ter onderbreking van de werkzaamheden. De bezoeker meldt zich niet aan een balie, maar bij een kastje aan de muur waar hij zijn gegevens intoetst. Van der Veldt komt zijn bezoek zelf halen.
'Ik ben gestopt met nieuws volgen: bij mij is het nul of één'
In 2008 volgde hij zijn vader op als ceo. Die had in 1996 AFAS opgericht, samen met Piet Mars. Diens zoon Arnold werd de cfo in 2008. Van der Veldt is het boegbeeld, Mars meer de man op de achtergrond. ‘Ik heb meteen aan het begin gezegd dat hij mij wel tegenwicht moest bieden, want ik weet dat ik manipulatief en drammerig kan zijn. We werken goed samen. Elk jaar zeggen we tegen elkaar: wauw, onze relatie is wéér verbeterd.’
Leiderschap volgens Bas van der Veldt: start met liefde
Wat bedoelt u met drammerig?
‘Ik zie soms dingen die anderen niet zien, of nóg niet zien. Of ik probeer er dingen door te duwen waarvoor ik verder geen enthousiasme bespeur. Ik vind bijvoorbeeld dat medewerkers te vaak naar de klant gaan terwijl ze ook videoconference kunnen gebruiken. Medewerkers antwoorden dan dat persoonlijk contact belangrijk is, maar Groningen is toch weer twee uur rijden: dat is slecht voor het milieu en voor de medewerker.’ Lachend: ‘Dus ik dram vanuit liefde. Uiteindelijk zet ik zo toch iets in beweging. Aim for the stars and you get the moon.’
Dus dat drammen is positief?
‘Nou, het kan gebeuren dat ik mensen niet laat uitpraten omdat ik denk dat ik al weet wat ze gaan zeggen. Daardoor luister ik niet altijd; dat is onbeschoft en ik mis zaken. Mijn vrouw – mijn grootste en liefste criticus – zegt dan: ‘Je hoofd praat, je hart niet.’ Als ik op vakantie ben, is de rest van de organisatie blij, want dan horen ze even een paar weken niets van me. Het is een zwakte waaraan ik moet sleutelen. Balans is het toverwoord.’
'ik luister niet altijd. en ik weet: dat is onbeschoft'
Chef bijzaken wordt u ook wel eens genoemd.
‘Ik kan dingen belangrijk maken die dat in de ogen van anderen niet zijn. Bijvoorbeeld het snijden van de gember voor de thee in het bedrijfsrestaurant. Als je dat flinterdun met een snijmachine doet, komt dat de smaak zeer ten goede. Het volgende moment kan ik het hebben over de verruiming van de openingstijden van ons supportcenter. Ik kan over allebei even enthousiast zijn.’
Het interview gaat na de foto verder.
