Bollenkweker Aad Prins zorgde vanaf haar vijfde al alleen voor dochter Freddie. Hun band is ijzersterk, maar betekent dat ook dat je samen goed kunt ondernemen in 't familiebedrijf? 'De geschiedenis moet zich niet gaan herhalen.'
Aad Prins (62): 'Freddies moeder overleed toen Freddie 5 was. Diezelfde week stond de buurvrouw al op de stoep. Moest ze Freddie niet naar school brengen? Maar ik dacht: 'De groeten, dat doe ik zelf wel.' Het zou me niet gebeuren dat Freddie later zou zeggen dat ik er niet was voor haar. Ik heb direct gezorgd dat ik mijn bedrijf anders ging aansturen. Zij was en is het belangrijkste voor mij.'
'Op haar 16de wilde Freddie mee naar een beurs in Aalsmeer. Dus zij colbert aan, nagels rood. Ik vond dat erg leuk, maar ik zag in haar toen nog geen opvolger. Ik voelde de klok tikken, en zocht zelf een potentiële opvolger. Maar toen we na een paar jaar voorbereiding echt gingen samenwerken, vertrok hij binnen een paar weken. Niet veel later gaf Freddie aan dat ze echt in de zaak wilde. Om zeker te zijn dat ze serieus was, heb ik gezegd dat ze eerst de Young Lady Business Academy moest doen, een initiatief van Elske Doets. Ze deed het, én ze won. Daarna is het heel snel gegaan.'
Allemaal familieNederland telt duizenden familiebedrijven, maar hoe is het eigenlijk om in zo’n bedrijf te werken met je vader, zus, dochter, moeder, broer of neef? Levert dat vaak spanning op, of begrijp je elkaar al zonder woorden? Forum spreekt dit jaar ondernemende familieleden, over hun drijfveren en relatie met elkaar. In deel 1: Henry en Lotte Span: zij runnen samen een schildersbedrijf en een spuiterij in het Gelderse Beek: Span Finishing en Span Meesterschilders. Deel 2: Sheila en Gideon de Vries: samen hebben zij Studio Sheila de Vries. Deel 3: Dennis en Stefan Tan, die samen AI-startup Dashmote runnen. Vandaag: Freddie en Aad Prins van bloembollenkwekerij Aad Prins in Breezand.
'Freddie was eigenlijk al jong een klankbord voor mij. Dat was ik ook voor mijn vader en elk vrij uurtje stond ik in de kassen. Hij was hartpatiënt, dus ik deed al heel vroeg een groot deel van het bedrijf. Maar tussen mij en mijn vader liep het niet altijd goed. We zaten eigenlijk nooit op één lijn. Als ik iets nieuws wilde, zag hij beren op de weg. Daarom wil ik ervoor zorgen dat het met Freddie wél goed loopt.'
'Ik zeg nu ook dingen tegen haar die ik eerder voor me hield om haar te ontzien'
'We wonen nu nog samen in één huis, gaan samen op vakantie én werken samen. Dan wordt er veel van je gevraagd. Eigenlijk zaten we elkaar gewoon in de weg. We hadden wel een taakverdeling gemaakt, maar als iemand voor haar belde en ik kreeg hem aan de lijn, ging ik het alsnog regelen. Dat was ik gewend na 40 jaar zélf de baas zijn. Nu worden we daarin gecoacht en daar ben ik blij mee, want het werkt. Ik zeg nu ook dingen tegen haar die ik eerder voor me hield om haar te ontzien. Maar dat werkt averechts, heb ik inmiddels door.'
Freddie Prins (23): 'Net als mijn vader ben ik opgegroeid in het bedrijf. Spelen in de schuur, me verstoppen in de kassen. En toen mijn moeder overleed, werd de band met mijn vader alleen maar hechter. Hij was er altijd voor mij. Na de middelbare school wilde ik agribusiness gaan studeren, maar mijn vader spoorde me aan om een algemene, economische opleiding te gaan doen.'
'Toen al liet ik mijn interesse voor het bedrijf aan hem blijken, maar hij was terughoudend en beschermend. Ik denk dat één van zijn grootste bezwaren was – ook al zal hij dat nooit uitspreken – dat hij zelf jarenlang strijd heeft gehad met zijn vader, die naast het bedrijf woonde. Ik denk dat hij bang was dat wij diezelfde strijd zouden krijgen en dat onze band dan verloren zou gaan.'
'Weet je dat mijn overgrootvader dit bedrijf eigenlijk blind heeft gekocht? Hij was een bollenboer uit het Westland en reisde op een goeie dag van Den Haag naar Friesland, waar hij bollen teelde. Op de terugweg ging hij wat drinken op het station van Anna Paulowna. Daar werd precies op dat moment dit bedrijf inclusief vijf hectare grond geveild. Hij dacht meteen: 'Ik koop het voor mijn 18-jarige zoon.' En hier werd vervolgens zo'n 25 jaar later mijn vader geboren.'
'Toen mijn moeder overleed, werd de band met mijn vader alleen maar hechter'
'Toen mijn vader en ik samen van start gingen, dachten we nog: je hebt niks anders nodig dan een sterke band. Daar zijn we inmiddels wel van teruggekomen. Samenwerken is behoorlijk pittig. We willen elkaar niet kwetsen en dat werkt niet als je samen een bedrijf runt. Ons grootste probleem is goed communiceren. Daar worden we nu in gecoacht en dat is erg leerzaam.'
'Dat is de schaduwkant van samenwerken, maar er zit ook een hele mooie kant aan. We hebben allebei onze krachten en samen ondernemen is ontzettend leuk. Ik ben wat zakelijker, en heb toen ik in het bedrijf kwam een aantal processen geprofessionaliseerd. Vroeger was het: 'Ik zorg als een goed huisvader voor jouw bollen.' Nu liggen er contracten. Mijn vader weet op zijn beurt veel meer van de teelttechnische kant van het bedrijf dan ik.'
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
