Laten we voormalige topsporters die in de zorg werken eens vragen wat de overeenkomsten zijn tussen de complexe gehandicaptenzorg en sport. Dat leek Jessica Hendriks, beleidsmedewerker van de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland, wel aardig. Het leverde verrassende inzichten op.
Hoe kom je op het idee om topsporters te zoeken?
‘Van medewerkers in de complexe gehandicaptenzorg wordt vaak gezegd dat het topsporters zijn. Toen die metafoor tijdens een overleg weer eens opkwam, dachten we: kunnen we daar niet iets mee? Met een groepje zijn we gaan kijken hoeveel mensen met een topsportachtergrond er in de zorg werken. We hadden nog helemaal geen plan, we zijn gewoon begonnen.’
Wat is zo interessant aan hen?
‘De complexe gehandicaptenzorg heeft het imago dat het zwaar werk is met mensen die vaak voor medewerkers onvoorspelbaar gedrag laten zien. Het gaat om zorg voor mensen met een lichte tot soms zeer ernstige verstandelijke beperking, vaak met psychische problematiek of onbegrepen gedrag. Er wordt vaak gezegd dat zorgmedewerkers topsport bedrijven, maar bij topsport hoort juist een positieve vibe en waardering en die mis ik bij het gevoel voor onze mensen.’
Heeft u inmiddels topsporters gevonden?
‘We hebben eind vorig jaar een eerste oproep op LinkedIn gedaan, gewoon om te kijken wat er gebeurde. Daar kwamen ongeveer veertig reacties op van mensen die een link hebben met topsport en gehandicaptenzorg. Ook van voormalige (sub)topsporters die nu in de complexe zorg werken en willen meedenken. Onder wie voormalig topvoetballer Sharon Kok, judoka Mikos Salminen en zwemster Cindy Franken-Hendriks. Maar ook mensen die vanaf de zijlijn met topsport hebben te maken, zoals schaatstrainer Michel Wezenberg en coaches. Het palet is dus heel breed.’
Wat doe je met zo’n groep sportzorgers?
‘We zijn eerst maar eens om de tafel gaan zitten om met hen vast te stellen of de metafoor eigenlijk wel klopt en welke raakvlakken er zijn tussen topsport en het verlenen van complexe zorg. Nu gaan we dat dit jaar uitwerken. Wat vraagt een topsportmentaliteit bijvoorbeeld van medewerkers en hoe kunnen werkgevers daarvoor de goede randvoorwaarden creëren?’
Welke overeenkomsten en verschillen borrelden op?
‘Een verschil is dat zorgverleners bescheidener zijn dan topsporters. Er mag in onze sector wel wat meer trots ontwikkeld worden. De overeenkomsten zitten bijvoorbeeld in de passie en drive en de hoge druk waaronder beide groepen presteren. Maar ook in het belang van coaching, teamgeest en balans. Met balans zijn ze in topsport heel erg bezig, daar kunnen wij veel van leren. Dat geldt ook voor doelen stellen en het vieren van successen, dat zouden wij veel meer kunnen doen.’
En nu?
‘We gaan praktische, leuke activiteiten ontwikkelen die de complexe zorg voor buitenstaanders positiever framen en die de trots ontwikkelen van medewerkers voor hun werk. We willen ook niet doorslaan in het topsportergevoel, het moet niet omslaan in prestatiedruk waar we alsnog mensen mee afschrikken.’
Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
