'Soms zet ik de muziek even harder'

Bedrijf: Rijnstate Ziekenhuis, afdeling kindergeneeskunde
Aantal kinderartsen: achttien
Aantal stagiairs: negen

Onderweg naar huis na een pittige dienst zet kinderarts-in-opleiding Willemien de Vries (32) de muziek in de auto soms wat harder om de dag te overdenken. ‘Af en toe maak je heftige gevallen mee, of zitten zieke kinderen in een hele vervelende thuissituatie waar je als arts niet altijd iets aan kunt veranderen.’ Maar, vervolgt de jonge arts, een zekere afstand houden is wel nodig, anders hou je het werk niet lang vol. De afdeling neonatologie, waar kwetsbare, vaak te vroeg geboren baby’s in couveuses liggen, is zo’n plek.

Kunnen omgaan met stressvolle situaties is dan ook onderdeel van de opleiding tot kinderarts, vertelt één van haar opleiders en kinderarts Petra Van Setten (48). ‘Vroeger speelde evaluatie van de competenties waarover een kinderarts moet beschikken een minder grote rol tijdens de opleiding dan nu’, herinnert ze zich. Communicatie, samenwerken en professionaliteit zijn belangrijke eigenschappen voor een kinderarts – daar beschikt De Vries zeker over. ‘Laatst kreeg ik nog een compliment van de verpleging dat ik de ouders van een kind zo duidelijk uitlegde wat er aan de hand was.’

Als opleider heeft Van Setten veel contact met de kinderartsen-in-opleiding. Een beginnende stagiair overlegt alle problematiek met een kinderarts – in Rijnstate werken er achttien. Op die manier houden ze de ervaren artsen ook scherp. Ook als de jonge artsen tegen problemen aanlopen, staat ze voor hen klaar. ‘De een zal sneller naar je toekomen dan de ander,’ zegt Van Setten. Hoe De Vries dat doet? De vrouwen kijken elkaar aan en moeten allebei lachen. ‘Ik ben niet geneigd dat snel te doen’, geeft De Vries toe. ‘Meestal is het Petra die naar mij toe komt. Maar het bespreken hoort zeker bij het vak. In die zin word ik ook begeleid door alle kinderartsen die hier werken.’

Je maakt als kinderarts ook veel mooie dingen mee: als een kind weer lekker in zijn vel zit en de ouders daar blij mee zijn geeft dat veel voldoening. Het sociale aspect is voor De Vries dé reden dat ze besloot om kinderarts te worden. ‘Voor geneeskunde, heb ik al een studie biologie afgerond. Maar ik wist dat ik altijd ontevreden zou blijven als ik in een laboratorium bleef werken.’