Loopgravenoorlog leidt nergens toe

De Unie-voorzitter Reinier Castelein zei het zo mooi tegen de NOS: ‘Werkgevers en werknemers hebben dezelfde horizon.’ Want, zo betoogt de vakbondsman, De Unie is vóór flexibiliteit voor de werknemer, voor scholing, voor zelfstandig professionals. Eigenlijk precies dezelfde insteek als de werkgever. Met een polonaise lopen op het Malieveld bereik je dat niet, zegt Castelein, wel met het voeren van goede argumenten aan tafel. Dat is ook wat de moderne werknemer van een vakbond verwacht.

Want de werknemer wil, net als de werkgever, gewoon aan het werk. Het zou mooi zijn als ook de grotere vakbonden wat meer in die richting zouden denken. FNV-voorzitter Ton Heerts noemde bij het begin van het nieuwe jaar de cao-onderhandelingen een loopgravenoorlog. Dat zou het niet moeten zijn. Ook de FNV zou moeten inzien dat een toekomstbestendige cao een gezamenlijk doel dient.

Want met de koppen tegen elkaar staan, daar wordt niemand beter van. Dan is de uitkomst in dit geval helemaal geen cao. Lijkt misschien hemel op aarde voor werkgevers, maar dat is het niet. Werknemer en werkgever hebben allebei behoefte aan houvast. Een cao ontzorgt. Maar waarom moet je in een 24-uurs economie werknemers op zaterdag en zondag extra betalen? Of bekijk het voordeel eens vanuit de werknemer. Op zaterdag werken, zodat je op dinsdag bij je kinderen kunt zijn? Niet meer one size fits all, maar individuele afspraken per werknemer? Het kan allemaal. Maar dan moeten de vakbonden zich wel realiseren dat de toekomst het uitgangspunt is. Daarvoor geeft Castelein alvast het goede voorbeeld.

Lees ook het Forumartikel Het Drama van de verstarde vakbond