29 OKT, 2014 • Overlevers

Leolux meubelen

Het lijkt meer iets voor vrouwen, maar het bekleden van stoelen en banken is zeer zwaar werk. Daarom zie je alleen maar mannen in de stoffeerderij van meubelfabrikant Leolux. De sfeer ziet er ontspannen uit, er wordt geglimlacht en een enkeling rookt een sigaretje. Met veel vakbekwaamheid worden de houten rompen voorzien van hun bekleding. Op één van de armleuningen is de vulling goed te zien. Nu maar hopen dat er geen brandgaatjes in de stof komen.

Het bedrijf start in 1934 als de Zuid-Nederlandse Clubmeubelfabriek. Echt veel meer dan een stoffeerderij van ambachtelijke meubelen is het niet. Daar komt verandering in als na de oorlog de broers Ton en Jan Sanders op verzoek van de Boerenleenbank de fabriek gaan beheren. Het is een zware klus. In eerste instantie bestaat het werk vooral letterlijk en figuurlijk uit puinruimen. Stoffeermaterialen en stoffen zijn schaars en op de bon. Met bij elkaar gesprokkeld familiegeld kopen ze in 1948 het bedrijf. In het begin maken ze vooral de oude, vertrouwde modellen. Maar als de broers in Italië licenties kopen van Italiaanse designmeubelen ontstaat een heel nieuwe lijn. Deze is zo afwijkend van het oude, dat ze besluiten de naam van het bedrijf te veranderen in Leolux. Leo refereert aan de leeuw uit het logo van de oude fabriek, lux staat voor de hoogwaardigheid van de collectie.

De gelovige broers Ton en Jan Sanders zijn vooruitstrevend. Zij zien het economische doel van hun bedrijf alleen als middel om tot het sociale doel ervan te komen. De welvaart van de gemeenschap, van de medewerkers en hun talenten wordt voorop gesteld. Zo lieten ze al vroeg medewerkers delen in de winst.

Handig: de wekelijkse Forum-alert

Meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de gratis updates.