Dat de financiële sector in Nederland groter is dan alleen de banken is bekend. Denk aan verzekeraars, pensioenfondsen, private equity en telecombedrijven. Telecombedrijven? Jawel, ook telecomaanbieders moeten voortaan onder de Wet op het financieel toezicht (Wft) en toezichthouder AFM vallen, vindt minister Dijsselbloem van Financiën. Deze wet regelt het toezicht op de financiële sector in Nederland en moet onder meer consumenten beschermen tegen overkreditering.
De redenering is dat verkopers van telefoonabonnementen waarbij een gratis telefoon wordt verstrekt, eigenlijk kredietverleners zijn. De telefoon wordt voorgeschoten en de afbetaling vindt plaats over de duur van het abonnement.
Voor telecomaanbieders en wellicht ook nog wel andere aanbieders van abonnementen betekent dit nogal wat. De benodigde vergunning volgens de Wet op het financieel toezicht brengt namelijk een enorme partij administratieve lasten en kosten met zich mee. Kosten die niet in verhouding staan tot de maatschappelijke baten van deze exercitie.
Het gaat bij telefoonabonnementen immers om kleine bedragen per maand waarbij de rente en de kosten van de lening niet in rekening worden gebracht. De prijs die de klant gedurende de looptijd van de mobiele telefoonovereenkomst betaalt, is in de meeste gevallen zelfs lager dan de winkelprijs. Zelfs bij de duurste modellen zoals de iPhone 6+ is het afbetalingsbedrag voor de telefoon minder dan 30 euro. In geen enkel buurland valt de combinatiebundel van telecomabonnement met gesubsidieerd toestel dan ook onder financieel toezicht. Nederland draaft dus weer eens door in vergelijking met het buitenland.
Beter zou het zijn om de telecomsector en anderen te vrijwaren van regelgeving die eigenlijk helemaal niet voor hen bedoeld was en de Wft niet van toepassing te verklaren in dit soort gevallen. Bespaart de AFM zichzelf meteen de kostbare uren die nodig zijn voor de vergunningverlening en handhaving, tijd die hard nodig is voor haar eigenlijke taak.
