‘Een product staat nooit alleen’

‘Ik vind het belangrijk om goede producten te ontwerpen van goede kwaliteit, waar mensen iets aan hebben. En persoonlijk vind ik ook dat het er vriendelijk uit moet zien.’ Robert Bronwasser is industrieel ontwerper. De producten van zijn bureau SMOOL zijn zonder twijfel Dutch Design, maar Bronwasser heeft een haat-liefde verhouding met dat label. ‘Alles wat een Nederlander ontwerpt is in principe Dutch Design’, bromt hij. ‘Er is volgens mij geen set vaste criteria die bepaalt wat dat is. Er is geen toelatingscommissie.’ Maar dat er een Nederlandse manier van ontwerpen is, is voor hem ook wel duidelijk. ‘Als Italianen een kast mooier willen maken en een Duitser functioneler, dan kijken Nederlanders ook naar het idee van een kast. Ik vraag in zo’n geval: Wat voor kast is er nodig?’

Bronwasser ontwerpt alles. Badkuipen, lunchtrommeltjes , kapstokken, wijnrekken en fietsen. Zijn studio in Amsterdam-Noord is vrijwel helemaal ingericht met eigen ontwerpen, van meubilair tot koffiekopjes. En zijn ontwerpen zijn betaalbaar. ‘Ik werk voor bedrijven die een product willen waar net iets meer aandacht aan is besteed. Maar het moet ook geproduceerd kunnen worden. Dat is mijn drijfveer. Ik hoef niet zo nodig mijn ontwerp in een museum te zien, maar dat ik mijn wijnrek bij iemand thuis zie, dat vind ik leuk.’ En de kans dat hij iets van zichzelf ziet is vrij groot. Zo ontwierp hij een luchtverfrisser voor in de auto, waarvan er een miljard zijn verkocht, en ook de officiële bierkraan van Heineken komt uit zijn brein.

Als ontwerper ben je niet alleen bezig met de vorm maar ook juist met het gebruik, stelt Bronwasser. ‘Een product staat nooit alleen. Het wordt gebruikt, er is een omgeving, daar moet het ook iets aan toevoegen. Een kapstok moet ook mooi zijn als er geen jas aan hangt, het is vaak het eerste dat je ziet als je ergens binnenkomt. Ik heb een televisie ontworpen die ik een goed voorbeeld vind van mijn ontwerpvisie. Het lijkt namelijk alsof fabrikanten hebben afgesproken dat een televisie zwart is en vooral zo plat mogelijk. Dat zo’n apparaat het centrum van een kamer wordt, staat mij tegen. Als je op bezoek bent, zit je vaak rondom het scherm. En als de televisie uit is, kijk je tegen een zwarte bak. Ik heb een ontwerp gemaakt als een meubel met een gestoffeerde behuizing, op pootjes. Als hij uit staat, is het een beetje alsof er een lege stoel staat. Dat geeft een andere, fijnere sfeer in een kamer.’

Hoewel Dutch Design als overkoepelende term al zo’n jaar of twintig bestaat, wil dat niet zeggen dat de hele wereld al om is. ‘In mijn wereld, industrieel design, kom ik Dutch Design internationaal weinig tegen. Productontwerp krijgt sowieso weinig aandacht. Misschien omdat het minder sexy is dan een rare stoel. Er hangt ook geen naam van een ontwerper aan of een labeltje ‘Dutch Design’, maar designers die met bedrijven samenwerken, zijn wel van economisch belang voor de Nederlandse industrie. Alles wat in de winkel ligt is ontworpen.’