Zorgen dat de zorg betaalbaar blijft

Toen Fleur Agema tien jaar geleden haar boek Verzilveren schreef, was ze een van de luidste criticasters van het kabinet Rutte-II. Deze week zijn de rollen omgedraaid, nu is ze zelf minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Als je het boek leest, blijkt dat de strijd die ze toen streed, in wezen niet anders is dan nu. Want Verzilveren gaat over hoe we het verbeteren van de zorg niet alleen voor elkaar krijgen, maar ook betaalbaar houden.  

Regeldruk aanpakken

Dat is sinds jaar en dag de uitdaging voor alle bewindslieden op VWS. Agema’s kritiek op de bewindslieden destijds ging dan ook niet over het wat, maar over het hoe. Zij bepleitte bijvoorbeeld het veel intensiever aanpakken van regeldruk in de zorg. 

Nog steeds is dat een goed idee. Als ik een advies mag geven: pak dit gelijktijdig aan met het verbeteren van de beschikbaarheid van medische data. Als die beter uitgewisseld kunnen worden, kan bijvoorbeeld wetenschappelijk onderzoek een boost krijgen. 

Per maand 625 euro per Nederlander

Daarmee zijn we er natuurlijk nog niet, in tijden van toenemende vergrijzing.  Dat blijkt wel uit de langetermijnverkenningen die het Centraal Planbureau twee weken geleden presenteerde. In elk van de vier doorgerekende scenario’s stijgen de kosten voor de zorg. Het maatschappelijke debat gaat vaak over de tientjes die we per jaar extra aan zorgverzekeringspremies betalen. De echte jaarlijkse stijging van de zorgkosten is per inwoner echter nog hoger. Werkend Nederland draagt deze stijgende lasten uiteindelijk voor een belangrijk deel via de premies die door werkgevers worden betaald, deze bedragen worden ingehouden op het loonstrookje. Per volwassene bedragen de zorgkosten nu 7.500 euro per jaar, dat is 625 euro per maand.  

Kracht van de samenleving benutten

De oplossing hiervoor moeten we niet alleen in de zorg zoeken. Sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw is een veelzijdige verzorgingsstaat opgebouwd. Hierdoor is onder andere de zorg voor onze ouderen steeds meer collectief gefinancierd. Dat is niet langer houdbaar. Naast de noodzakelijke investeringen die we in (het personeel van) de zorg zelf moeten doen is het essentieel om de kracht van de samenleving te benutten om een deel van de zorgvraag op te vangen. Werkgevers en ondernemers kunnen en moeten hier een belangrijke rol in spelen.   

Dat is niet alleen goed voor onszelf, het is ook fijn voor al die mensen die dagelijks keihard werken in de gezondheidszorg. Zij verdienen het!