Mensen doen meer aan hun inzetbaarheid op de arbeidsmarkt, maar niet zo veel als waar de overheid naar streeft. Het beleid van de overheid is erop gericht dat werkenden meer aandacht besteden aan het bijhouden van hun kennis en vaardigheden, langer doorwerken en in geval van werkloosheid actiever zoeken naar werk. Op deze terreinen zijn tussen 2004 en 2018 ontwikkelingen in verschillende richtingen te zien. Dat roept de vraag op hoe blijvende inzetbaarheid op de arbeidsmarkt verder vorm kan krijgen. Dat zijn de belangrijkste uitkomsten uit het rapport Arbeidsmarkt in kaart: wel en niet werkenden van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP).
55-plussers
Het aandeel werkenden dat een cursus of opleiding volgt, blijft tussen 2004 en 2018 gelijk. Onder 55-plussers daarentegen nam de scholingsdeelname wel toe. Zij wisselen ook vaker dan vroeger van werkgever. Dat laatste is echter noodgedwongen, want alleen de onvrijwillige mobiliteit van 55-plussers groeide. Mensen met een werkloosheidsuitkering solliciteerden in 2018 niet vaker dan in 2004. Ook zijn de voorwaarden die zij aan het salaris stellen ongewijzigd, maar ze zijn wel eerder dan toen bereid een tijdelijke functie te accepteren.
Aandachtspunten
Het SCP benoemt een aantal aandachtspunten voor het beleid. Als de maatregelen om het coronavirus in te dammen langere tijd nodig zijn, zijn mensen dan nodig in ander werk dan eerst, waarvoor ze misschien nog niet de juiste kennis en vaardigheden hebben? Dan is de uitdaging om ze in deze tijd te helpen aan om-, her-, en bijscholing. Scholing kost geld en in een verslechterde economische situatie hebben werkzoekenden en potentiële werkgevers dat veel minder.
Bovendien is er een praktisch probleem: hoe krijgt scholing vorm als mensen bij voorkeur thuis moeten werken en voldoende afstand tot elkaar moeten houden? Dat praktische probleem treedt ook op bij leren op de werkplek, dus van ervaren collega's. Deze vorm van bijleren komt normaliter juist veel voor, zo blijkt uit dit onderzoek.
Geen recente gegevens
Deze publicatie is geschreven vóór de coronacrisis begon en bevat data van 2004 tot 2018. Recente ontwikkelingen zijn daarom niet meegenomen in de cijfers. De gegevens in deze publicatie komen uit een langlopend onderzoek onder 4500 werkenden en niet-werkenden dat het SCP beheert.
