Modeontwerper Sheila de Vries (ja, precies: die van de jurken van prinses Beatrix) is de rust zelve, zoon Gideon heeft juist een kort lontje. En toch werkt het om samen een bedrijf te runnen. ‘Ik krijg er soms wel negatieve reacties op: jij werkt lekker voor je mama.’
Sheila de Vries (69): 'Ik weet dat Gideon soms minzame opmerkingen krijgt. Zelf ervaar ik precies het omgekeerde. Wat een cadeautje, zeggen vriendinnen dan. Ik voel me bevoorrecht met onze band en samenwerking, volgens mij is die prachtig in balans. Ik weet dat dat suikerzoet klinkt, maar het is echt zo. En als het aan mij ligt gaan we nog jaren zo door. We gaan vaak samen op reis, bijvoorbeeld naar Istanbul, om inspiratie op te doen. En dan telt ieders stem even zwaar.'
Allemaal familieNederland telt duizenden familiebedrijven, maar hoe is het eigenlijk om in zo’n bedrijf te werken met je vader, zus, dochter, moeder, broer of neef? Levert dat vaak spanning op, of begrijp je elkaar al zonder woorden? Forum spreekt dit jaar ondernemende familieleden, over hun drijfveren en relatie met elkaar. In deel 1: Henry en Lotte Span: zij runnen samen een schildersbedrijf en een spuiterij in het Gelderse Beek: Span Finishing en Span Meesterschilders. Vandaag deel 2: Sheila en Gideon de Vries, Studio Sheila de Vries.
'Gideon was een heel rustig en relaxed kind. Hij is de hele wereld overgevlogen met ons, maar was geen moment vervelend of lastig. Toen hij klein was, ben ik voor mezelf begonnen. Hij heeft een nichtje dat ongeveer even oud is, dat juist alles uit het rek trok. Als ik zo'n kind had gehad, dan had ik niet kunnen werken. Mijn man regelde alles eromheen en zorgde thuis voor Gideon.'
‘hij kan uit een stapel precies de juiste stof kiezen’
'Al snel liet ik Gideon naar importeurs gaan om stoffen uit te kiezen. Ik moet gelijk iets met een stof hebben, anders kan ik er niks mee. Hij heeft een gave om bovenop de stapel precies de juiste stof te zien liggen. Het is toch mijn kind, hè. Eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling dat Gideon in het bedrijf zou komen. Dat is heel organisch gegaan. De taken die zijn vader deed, heeft hij langzamerhand overgenomen.'
'Het is fantastisch om twee mannen te hebben die je zo beschermen. Zijn vader Tom is een stuk ouder, die heeft er zeker moeite mee gehad dat Gideon steeds meer taken overnam. Maar ik merk dat hij er nu vrede mee heeft, en enorm trots is op Gideon. Ik heb een geweldige zoon, zegt hij dan. En af en toe ben ik nog wel de verbinder tussen die twee, ze hebben allebei niet zoveel geduld. Rustig, zeg ik dan. En allebei luisteren ze naar me.'
Gideon de Vries (42): 'Als baby stond mijn box in de winkel. Mijn ouders hadden in die tijd een heel grachtenpand op het Rokin in Amsterdam. En als mijn moeder werkte, maakte ik in het atelier kledingstukjes voor mijn Batman. Je kan wel zeggen dat ik groot ben gebracht met haar smaak. Mijn moeder én mijn vader waren 24/7 met de zaak bezig.'
'Toen mijn carrière als websiteontwikkelaar minder lekker liep ben ik me heel geleidelijk aan gaan bezighouden met het bedrijf. De administratie doen, stoffen halen bij de importeur, mijn moeder naar afspraken brengen. De samenwerking met haar verloopt heel natuurlijk. Onze karakters vullen elkaar aan. Ik heb weinig geduld, heb af en toe een kort lontje. Terwijl mijn moeder juist rustig en lief is. Ze heeft een enorme passie voor haar vak en focust zich vooral op het creatieve gedeelte, ik op het zakelijke.'
‘ik bots juist met mijn vader. hij is een alfamannetje’
'Met mijn vader, die in het begin ook nog actief was, bots ik juist. We willen het allebei graag op onze eigen manier doen, zijn behoorlijk dwars en nemen niks van elkaar aan. Hij is een alfamannetje, zegt vaak bij voorbaat al nee. Maar ik merk ook hoe erg we op elkaar lijken. Als de pers onterecht slecht over mijn moeder schrijft, zijn mijn vader en ik in alle staten. Kom maar op, zeggen we dan. We willen haar graag beschermen en verdedigen.'
'Ik heb een tijdje mijn naam aan de zaak verbonden, maar dat was verwarrend voor klanten. Mijn moeder is en blijft toch het gezicht. Ik heb daar totaal geen moeite mee: het is tenslotte 'eigen' omdat het mijn moeder is. Ik krijg er soms negatieve reacties op. Zo van: jij werkt voor je mama hè, lekker makkelijk met een kruiwagen? Een beetje denigrerend. Ik erger me eraan, maar laat het van me afglijden.'
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
