Activiteit Platenlabel
Een van de bijna 150 platenlabels in Nederland
bekend van Spinvis, Triggerfinger, The Kik, Anne Soldaat, Alamo Race Track, Danny Vera, Tangerine, Hallo Venray, Tim Knol en vele anderen
Excelsior Recordings: 2 x kloppen. Het briefje naast de klopper op de houten deur doet niet vermoeden dat in het portiersgebouw van het voormalige Shell-terrein in Amsterdam-Noord een van de grootste platenmaatschappijen van Nederland huist. 'Een van de grootste onafhankelijke labels', preciseert directeur Ferry Roseboom. In zijn stal artiesten als Spinvis, Triggerfinger en Anne Soldaat. Maar Roseboom is ook een van de drijvende krachten achter het festival Into The Great White Open op Vlieland.
'Nederlanders zijn heel goed in het organiseren van festivals,' erkent Roseboom volmondig. 'Niets is zo makkelijk als een zwarte doos neerzetten, hek eromheen, bandje erin en kaartjes verkopen, maar in Nederland brengen we iets extra's. Dat is begonnen in Kralingen in de jaren zeventig, Lowlands was later een van eerste qua gekte, met klassieke muziek en dichters en politiek. Op ons festival hebben we een smart grid om elektriciteit te verdelen in plaats van stinkende dieselaggregaten. Afgelopen jaar kwam autobouwer Tesla kijken hoe we dat doen. We werken samen met de TU Delft en dit jaar gaat Cisco bij ons op Vlieland misschien een systeem testen dat ze willen gebruiken in vluchtelingenkampen.'
Popmuzikanten worden maar met moeite gezien als cultureel waardevol. Ze moeten vooral zichzelf zien te bedruipen. Zeker als je het vergelijkt met 'moeilijke muziek', zoals klassiek, jazz of wereldmuziek. Dat hindert Roseboom wel, want de Nederlandse artiesten zijn doorgaans geen geldmachines. Jan Rot zong 25 jaar geleden: 'God straft, wie rocker in Holland wil zijn.'
'Ik hoef niet voor alles subsidie, maar het mag allemaal wel wat simpeler dan het mistgordijn dat nu wordt optrokken als je wat steun nodig hebt om iets moois te realiseren. Zelfs behoorlijk onderlegde types raken de weg kwijt. Het gaat bij ons ook nooit om tonnen, maar om projectjes van enkele duizenden euro's. Daarmee zijn we te klein om in het stramien te passen. Als het 15.000 euro kost om Anne Soldaat een plaat te laten maken, zou ik graag een investeringssteun krijgen van de helft van het bedrag. Anne is de beste gitarist van Nederland, één van de beste ter wereld, maar hij verdient geen miljoenen. Hij blijft een Nederlandse artiest.'
De economische waarde van popmuziek gaat verder dan de artiesten, meent Roseboom. 'Kijk eens om je heen', zegt hij. 'Tien jaar geleden wilde niemand naar Amsterdam-Noord. De wijk had een slecht imago. Dit gebouw was het poortwachtershuis van een enorm Shell-complex. Toen kwamen er creatieven, wij zitten er, achter ons een zaal van Paradiso, wat verderop wordt muziekfestival London Calling gehouden. En nu komt er een congrescentrum en een groot hotel en Noord is hip. Dat is wat onze sector kan doen.'
